شلیل نوعی دروپه است که از جهش هلو به وجود آمده است بنابراین بحثی از دستکاری وجود ندارد، بلکه در مورد یک نوع خودبه خودی در میراث ژنتیکی رخ می دهد.
پوست شلیل زیبا و صاف است و میوه آن نسبت به هلو آسیب پذیرتر است، این اجازه می دهد تا شلیل ها را مانند سیب بخورند، چه با پوست و چه بدون پوست.
شلیل نام خود را مدیون نوشیدنی خدایان به نام شهد یا آمبروسیا است، این یک نوشیدنی بسیار سالم و خوشمزه بود که توسط خدایان نوشیده می شد.
در شلیل سفید آنتی اکسیدان های زیادی خواهید یافت که به ویتامین A تبدیل می شوند، یک شلیل حتی 1/5 مقدار توصیه شده روزانه ویتامین A را تامین می کند، شلیل همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین C و لوتئین است.
ویتامین C یک آنتی اکسیدان مهم است بنابراین به محافظت از بدن شما در برابر رادیکال های آزاد کمک می کند، ویتامین C از جمله به مقاومت خوب و انرژی کمک می کند.
در سال های اخیر شاهد بوده ایم که شلیل به آرامی اما مطمئناً جای هلو را می گیرد، عرضه اصلی شلیل و هلو بین اردیبهشت تا شهریور انجام می شود، پس از آن ایتالیا یک کشور تامین کننده مهم است از ژانویه تا مارس، میوه ها از شیلی می آیند.
شلیل از نظر عادت رشد، ویژگی های کشت و حساسیت به بیماری ها و آفات با هلو مطابقت دارد، شلیل نیز دارای انواعی با گوشت سفید یا با گوشت زرد است، میوه بیشتر انواع شلیل کمی کوچکتر از بسیاری از انواع هلو است.
شلیل برای خوردن به تنهایی خوشمزه است، اما طعم خوبی نیز به عنوان بخشی از یک غذا دارد به خصوص در سالادها در ترکیب با طعم های خوش طعم، این میوه می تواند خوشمزه باشد.
علاوه بر این، برش‌های شلیل به خوبی با ماهی، پنیر، شیرینی‌های شیرین یا سالاد میوه ترکیب می‌شوند.
دیسک های شلیل کبابی یک نتیجه خوشایند برای کباب تابستانی است علاوه بر این، این میوه در اسموتی با اسفناج یا سایر سبزیجات برگدار تابستانی نیز خوشمزه است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.